Olympische Spelen voor Jim Corbeau te ver weg, nu probeert zoon Caspar het

Zwemmers met een dubbele nationaliteit hebben meer dan eens geprobeerd in Nederland kwalificatie af te dwingen voor een mondiaal of continentaal toernooi. Het was slecht enkelen gegund om Olympische kwalificatie te bemachtigen, als het er echt op aan kwam, lukte dat niet om verschillende redenen.

Opnieuw komt gaat Jim Corbeau proberen het beste uit zich zelf te halen bij een EK.

Weliswaar startte de Amerikaanse Nederlander uit Californië twee keer bij de Europese kampioenschappen, de Olympische Spelen van Los Angeles 1984 gingen aan zijn neus voorbij. Corbeau, woonachtig in Mountain View, Californië was de zoon van een Nederlands echtpaar in de Verenigde Staten. Zijn moeder was in zijn Via contacten met AZ&PC-trainer Leen Broer streek hij in juni 1983 voor de eerste keer neer in Nederland en de economiestudent aan de Universiteit van Berkeley leek in eerste instantie een schoolslaggeschenk uit de hemel.

EK Rome 1983
Onlangs vertelde hij zijn verhaal. “Op de universiteit trof ik medestudenten uit Zweden, Groot-Brittannië en nog meer landen. Een Italiaan wist dat er in Rome Europese kampioenschappen zouden plaats vinden en hij vond dat ik daar ook naar toe moest. Want in Nederland waren de schoolslagzwemmers niet van hoog niveau. Ik trainde toen bij Nick Thornton. Dat leek mij een goed idee. Via telefoontjes van mijn moeder naar mijn opa in Nederland kwam ik in contact met Leen Broer, waar ik vlak voor de Nederlandse kampioenschappen kon logeren en mij heel welkom voelde bij AZ&PC bij zwemmers als Frank Drost en Patrick Dybiona (met wie hij nog steeds uitstekende contact onderhoudt)” De nieuwkomer uit Californië kwam, zag en overwon en won de 100m schoolslag in 1.07.13 en klopte oudgediende Albert Boonstra (1.08.35) en nieuwkomer Theo de Graaf (1.08.40.

Te veel kilometers in laatste voorbereiding


Dat Corbeau bij de EK mocht zwemmen, was nu een feit. Helaas verliep de voorbereiding tijdens het trainingskamp in het Spaanse Reus niet volgens verwachting. “Bert Sitters ging in op een aanbieding uit Spanje en een nieuwe bondscoach was niet snel gevonden. De ploegleiding voor Rome bestond toen uit een driemanschap met Wim Geurtsen als chef-coach samen met Rian Smit en Jan Schouten  Corbeau had het zwaar in Spanje: “Ik was gewend om na enkele maanden zware training van veel kilometers, juist in de tapering off rustig aan te doen. Niet veel meters: inzwemmen 1000 meter en dan nog wat sprintjes. In Nederland werd minder intensief getraind en in de eerste week van de stage werd er dagelijks 6 of 7 kilometer afgewerkt. Aan mij was die voorbereiding niet besteed en Rome werd een tegenvaller.” Meer dan een 20-ste plaats op de 100m schoolslag was niet mogelijk en zijn snelheid op de 4x100m wisselslag estafette (10e) was onvoldoende om met zijn ploeg meer te bereiken dan de tiende plaats).

Niet opgeven, NR niet snel genoeg voor Los Angeles

“Conny van Bentum, toen mijn vriendin, zei meteen al, je moet niet snel opgeven en het volgend jaar opnieuw proberen. De KNZB-leiding adviseerde toen wel dat ik veel eerder naar Nederland moest komen. In januari 1984 heb ik vrij genomen van college en heb die raad opgevolgd. Ik logeerde toen bij Koen en zijn zoon Edsard Schlingemann. Bij de kampioenschappen op de korte baan werd ik tweede in 1.04.40 achter Ron Dekker (1.04.01). Bij de Olympische selectiewedstrijden in Amersfoort in juni versloeg ik Frank Vijver en Ron Dekker in 1.05.78, een Nederlands record. Maar het was niet snel genoeg voor uitzending naar Los Angeles, zelfs een wisselslag estafette zat er niet in. De tijden op de schoolslag en rugslag (in dit geval Petro Stalman met 58.08) waren niet snel genoeg.”

Vol spanning wachten Jim Corbeau (rechts), Frank Vijver (links) en Ron Dekker (boven) op de resultaten 100m schoolslag.

Ondanks deze teleurstelling kwam Jim Corbeau een jaar later toch weer naar Nederland en kwalificeerde zich voor de EK in Sofia, Bulgarije. Daar werd de door pech achtervolgde zwemmer  getroffen door een longontsteking!

Geen Goodwill Games en einde loopbaan
Een verzoek om reiskosten vergoeding te krijgen van de KNZB werd afgewezen end aar was de inmiddels 22-jarige schoolslagzwemmer zeer verbolgen over. Hij deed in 1986 mee met de Amerikaanse kampioenschappen in Orlando en werd op de 100 meter schoolslag vijfde in 1.04.54, een Nederlands record. Dankzij die prestatie werd Corbeau gekozen in de Amerikaanse ploeg voor de Goodwill Games in Rusland. Zo snel wisselen van zwemnationaliteit vond geen genade in de ogen van de KNZB. Dat betekende het einde van zijn zwemloopbaan.
Later keerde Jim Corbeau met zijn vrouw Shannon weer terug naar Europa en woonde tussen 1989 en 2000 afwisselend in Groot-Brittannië, Spanje en Nederland.

Caspar Corbeau
Caspar Corbeau op het podium bij de EJK in Kazan. Zilver op de 200 school

Zoon Caspar neemt de fakkel van zijn vader over en wil voor Nederland naar de Olympische Spelen in 2021 en anders Parijs 2024. Hij zwemt bij het RQM in Rotterdam, terwijl zijn broer Angus volgend jaar (2021) wil deelnemen aan de NJJK in Eindhoven.

Schoolslagtalent Ron Dekker kwam tot bloei bij EK Sprint en WK kb

De naam van Ron Dekker dook pas voor het eerst in de ranglijsten van Aton Demuth op toen hij 14 jaar was. Dan hebben we het over het jaar 1980 en in niets kwam nog naar voren dat de deze tiener misschien wel een bijzonder talent was. In zijn leeftijdsgroep waren Edsard Schlingemann, ZVV (1.11.8), Paul Goedemoed, Orca (1.12.9), jaargangskampioen Naud Keulen, MZ&PC (1.13.39) en Erik Pardon, de Robben (1.13.4) op de korte en lange baan sneller. Zijn pr stond op 1.13.8. Een jaar later was hij zijn concurrenten al voorbij (1.08.4) en zijn progressie was daarna stormachtig met een beste jaartijd van 1.06.4.

De jonge Ron Dekker met één van zijn NK-diploma’s @SwimjosArchief/Henk Steegeling

Memorabele internationale successen waren zij Europese titel op de 100m wisselslag (11 november 1993 EK Sprint Gateshead), WK-zilver (3 december 1993 WK korte baan Palma de Mallorca) en het winnen van de wereldbeker schoolslag 1994. De doorbraak van de minuutgrens op de 100m schoolslag in Emmen 1988 was zijn finest hour.

Europees kampioen Ron Dekker wordt op Schiphol verwelkomd
door Technisch directeur Ad Roskam. Geheel links zijn coach en broer René Dekker

Ron Dekker debuteerde op 16-jarige leeftijd in de Nederlandse ploeg als reserve schoolslagzwemmer achter Frank Vijver voor de 4x100m wisselslag estafette tijdens de Europacupwedstrijd voor landenteams in december 1982 Gothenburg. Daar kwam hij overigens niet in actie. Zijn eerste start op een internationaal titeltoernooi was bij de Europese kampioenschappen in  Sofia 1985 (lange baan), waar hij de finale bereikte op de 100 meter schoolslag.

Bij wedstrijden in het Werelbekercircuit was Ron Dekker in de beginjaren negentig het meest succesvol bij de Nederlandse mannen. Hoogtepunt waren zijn overwinningen tijdens de superfinales van de Palma de Mallorca 1992. Daar trok hij de aandacht met winst op 50 meter schoolslag en de 100 meter wisselslag en streek toen heel wat dollars op. Dankzij vele overwinningen tijdens het Wereldbekercircuit 1994, waarbij Dekker zwom in Hong Kong, Peking, Gelsenkirchen, Sheffield en Parijs, was hij de beste in het het schoolslagklassement met bijbehorende geldprijs van een slordige 10.000 dollar.

Volledige concentratie en vooral de handen warm houden.

Volledige concentratie en de handen warm houden. @Swimjos Archief

Na 10 jaar eindelijk EK-goud
Bij titeltoernooien in Europa of daarbuiten zwom Dekker zich in de medailles op de EK Sprint in Gelsenkirchen 91, Espoo 92. Gateshead 93 en Stavanger 1994, steeds met zilver op de 50 meter schoolslag. Tijdens het EK van Gateshead triomfeerde Dekker op de 100m wisselslag individueel. In het voorjaar 1994 legde hij beslag op de eerste plaats van het Werelbeker-onderdeel schoolslag. Internationaal het meest aansprekend was zijn zilveren medaille op de 100 meter schoolslag bij de WK Kortebaan (Palma de Mallorca 2 t/m5 december 1993).

Op weg naar het eerste WK korte baan in Palma de Mallorca 1993. V.l.n.r. Henk Tempelman (fysio), Ron en coach René Dekker, Marianne Muis en Angela Postma. Foto Swimjos Archief

Dekker was na de Brit Adrian Moorhouse de tweede man ter wereld die de 100 meter schoolslag binnen de minuut aflegde. Dat was bij de NK korte baan in de Aquarena te  Emmen 1988, toen hij bij in de  59.97 zwom. Een moment dat onverbrekelijk verbonden is met zijn carrière. Daar kreeg hij minutenlang een staande ovatie van toeschouwers en toegestroomde zwemmers.

Lange tijd was hij daar de enige zwemmer ter wereld op de 25 meterbaan die de vier specialismes (plus de 100m wisselslag) op de 100 meter binnen de minuut heeft afgelegd.

De 50 meterbaan
Op de 50 meterbaan is Dekker aanzienlijk minder succesvol geweest. Tijdens de EK van Bonn 1989 werd hij vijfde op de 100 school en 50 vrij. Zijn WK- optreden in Perth 1991 leverde een achtste plaats op in de finale 100 meter schoolslag.  De herinnering aan het Olympisch toernooi van Seoul is minder glansrijk. Na de series 100m schoolslag deelde hij met Tamas Debnar de achtste plaats (1.03.08). In de swim off werd hij met een verschil van 8 honderdste seconde geklopt door de Hongaar. Dat hij in de series niet één honderdste sneller was geweest doet nog steeds pijn. Toch zwom hij een Olympische finale. Samen met Hans Kroes (rugslag), Frank Drost (vlinderslag) en Patrick Dybiona (borstcrawl) eindigde hij als zevende in de eindstrijd van de 4×100 wisselslag estafette.

Het EK 1991 van Athene zou zijn laatste grote titeltoernooi worden, omdat hij de OS van Barcelona 1992 miste en geen trek had in de EK van 1993. De multi- kampioen van Nederland kreeg voor de WK in Rome 1994 nog wel een wild card, zoals zijn broer en bondscoach René Dekker dat noemde. Dekker was de eerste Nederlandse zwemmer, die drie maal aan Wereldkampioenschappen (50 meterbaan) deel nam: Madrid 1986, Perth 1991 en Rome 1994.

Zwemmer in hart en nieren
Zwemmen bleef de schoolslagspecialist bezig houden. Zelfs toen hij betrokken was bij een ernstig bus-ongeluk nabij Winterberg, maar dat overleefde, deed hij een paar weken later toch nog mee met de NK Sprint. In 2002 zwom hij als 36-jarige “zwem-opa”, zijn laatste wedstrijden bij de NK korte baan in Eindhoven 2002, waar hij 19 jaar na zijn eerste Nederlandse kampioenschap de 66-ste titel greep (50m schoolslag)  en zilver toevoegde aan zijn imposante NK-medailletotaal van 92!!!. Tot Masters zwemmen voelde hij zich niet aangetrokken, al liet hij zich nog wel een keer overhalen om met een gelegenheidsteam van HPC-zwemmers in een estafette te zwemmen tijdens een editie van de ONMK!

Ron Dekker in ‘t kort:

66 keer kampioen van Nederland
50 keer een Nederlands record gevestigd

Europees kampioen 100 wissel 1993
WK-zilver 100m schoolslag (korte baan) 1993

1x OS (1988)
3x WK (1986, 1991, 1994)
4x EK (1985, 1987, 1989, 1991)
4x EK Sprint korte baan (1991, 1992, 1993, 1994)
1x EK korte baan (1996)
1x WK korte baan (1993)

Wereldbekerwinnaar schoolslag 1994

Eerste man ter wereld, die de 4 slagen op 100 meter plus de combinatie (100m wisselslag individueel) daarvan op de korte baan binnen één minuut heeft afgelegd.