Skip to content

swimjoS.NL

Feiten en verhalen over tientallen jaren zwemsport. Eigenaardigheden, anekdotes, interviews in woord en beeld

Zwemmen kent hier en daar in de historie controversionele finishmomenten. De meest besproken finish uit de vorige eeuw is de Olympische finale van Rome 1960 bij de mannen. Daar gaan veel verhalen over. Lance Larson, USA en John Devitt, AUS waren de hoofdrolspelers, die gelijk aantikten. Wie heeft nu werkelijk gewonnen? Het blote oog moest 60 jaar geleden beslissen! Het koos de Australiër, filmbeelden zagen echter Larson als winnaar.

In Tokyo 1964 konden kamprechters bij Olympische Spelen bij twijfel voor het eerst het geautomatiseerde systeem hanteren na een race. Pas in 1968 in Mexico-Stad werd elektronische tijdwaarneming eindelijk officieel gebruikt. Situaties zoals na de 100 vrij mannen in Rome zouden daardoor eindelijk voorkomen kunnen worden.

Fukuoka 2001

Bovenstaand verhaal komt nog wel een keer uitgebreid aan de orde, maar eerst de ongelukkige finish van Pieter van den Hoogenband in de finale 100 meter vrije slag bij de Wereldkampioenschappen van Fukuoka 2001 in Japan. Hij tikte aan en zag op het scorebord een 1 achter zijn tijd (48.43) en naam staan. Zijn explosie van vreugde sloeg echter even later om in ongeloof. De één verhuisde naar de naam van de Amerikaan Anthony Ervin, die 0,1 sneller was (48.33).

Om te weten te komen hoe Pieter met die tegenvaller omging stuurde ik hem een appje met de vraag “Toen jij ooit in Fukuoka 2001 dacht gewonnen te hebben op 100 vrij, maar het scorebord niet goed gewerkt had en Ervin eerste bleek te zijn, heb je dat toen snel vergeten of heb je er nog een tijdje mee rond gelopen? De vraag verraste hem 19 jaar na dato natuurlijk, maar het antwoord kwam.

Te vroeg gejuicht, Pieter van den Hoogenband na de finale 100 vrij (foto BBC)

“Nee, Ik heb er niet lang bij stil gestaan. Het was mijn eigen schuld. Dat jaar was ik rijkelijk laat met mijn voorbereiding op de WK begonnen. Ik had goed mijn rust gepakt na de Olympische Spelen, om mij goed op te laden voor een nieuwe Olympische cyclus.

Had ik me maar beter moet voorbereiden!! Echter als je gaat racen, wil je winnen.

Ik was in die race meer gefocust op Ian Thorpe naast me. Erving maakte er een kamikaze actie van met een snelle eerst baan. Zijn snelheid liep drastisch terug op het einde. Onderdeel van onze sport is dat je goed/hard aantikt. Daar trainden wij ook altijd op. Mooi voorbeeld is de historische race op de 100 vlinder tussen Phelps en Cavic in Peking 2008. Erving tikte niet goed/hard aan. Sterker nog later in het toernooi werd hij in de estafette gediskwalificeerd omdat hij bij het keerpunt de kant niet had aangeraakt…

Dus ik heb nog steeds ernstige twijfels of hij wel goed had aangetikt in onze finale. In slow motion zie je hem ook niet echt aantikken. Het lijkt er op dat hij de kant schampt.

Ach ja.

Streep er onder. Had ik maar sneller moeten zwemmen, dan was het helemaal duidelijk geweest…

Maar het mooiste van dit toernooi was dat ík huiswaarts ging met 4 zilveren medailles. (daar zou men nu een moord voor doen.) Dit werd echter in Nederland ontvangen als een bittere teleurstelling. Met alle negatieve berichtgeving die daarmee gepaard mee ging. Guus Meeuwis stoorde zich daar zo verschrikkelijk aan, dat ie het heeft verwerkt in het nummer “Brabant”.

Hij doelde in de zin: “Was men maar zo trots als een Fries” op mijn presteren en het gebrek (op dat moment) aan waardering.

Dus, het heeft toch nog iets heel moois opgeleverd!”

PS Bij die WK waren er meer problemen met de aantikplaten. Bijvoorbeeld in de finale 4x200m vrije slag dames. Zo registreerde de touchpad in de baan van de startzwemster van de USA (Nathalie Coughlin) niet op haar aanraking, terwijl dit op het videosysteem duidelijk zichtbaar was. Toch werd de ploeg gediskwalificeerd.
Maar wat nooit eerder gebeurde: de Amerikaanse vrouwenestafetteploeg kreeg, met enige maanden vertraging, toch nog goud voor de 4×200 meter vrije slag bij de wereldkampioenschappen. Het bestuur van de FINA onderzocht de bizarre gang van zaken in Fukuoka en kwam tot de conclusie dat de vier zwemsters uit de Verenigde Staten ten onrechte zijn gediskwalificeerd. Groot-Brittannie mocht de titel behouden! (Bron: Zwemkroniek.com  14 november 2001)

JOS blog

JOS OP instagram