In het weekend van 30 en 31 oktober 1993 organiseerde de KNZB in Emmen voor de eerste keer de NK Sprint. Plaats van handeling was zwembad Aquarena, waar eerder al een NK (zomer 1965) en NWK (winter 1986, 1987 en 1988) georganiseerd werden met De Kikker als lokale organisator. Het sprinttoernooi op de korte baan werd 20 keer gehouden totdat verantwoordelijke KNZB-mensen het nut ervan niet meer zagen zitten en het toernooi van de kalender verdween.

Terug naar het begin toen de wind uit een andere hoek waaide

Citaat uit het programma boekje: “Al enige tijd waait de wind uit een andere hoek bij de KNZB met als gevolg allerlei veranderingen en vernieuwingen en nieuwe kampioenschappen. Het is een kwestie van goed opletten en elke week de Zwemkroniek lezen om te ontdekken dat er weer wat veranderd is of dat er weer iets gaat veranderen. Indutten kan niet meer in zwemmend Nederland.” Ad Roskam, in zijn functie als Commissaris Zwemmen, vervolgde het relaas met: “Het is even wennen, een nationaal kampioenschap in oktober en dan ook nog sprinten, maar het vergt links en rechts wel enige inventiviteit.” Aanleiding om het NK Sprint te houden in het oktober weekend was de kwalificatie voor het EK in Gateshead. Dat verliep echter moeizaam.

De belangstelling was overweldigend. Emmen had een heel goede klank in zwemland en dat was te merken.
De eerste kampioenen
Dames: Suze Valen (50 rug), Madelon Baans (50 school), Inge de Bruijn (50 vlinder), Angela Postma (50 vrij) en Minouche Smit (100 wissel).
Heren: Wilco van den Akker (50 rug NR en EK-limiet), Ron Dekker (50 school, 50 vrij, 100 wissel) en Casper van Dam (150 vlinder)

4x50m vrije slag estafette

Nooit eerder in de NK- historie kwam het voor dat op een onderdeel drie maal in successie een nationaal record werd gezwommen. Het had natuurlijk met enige mazzel te maken. De NR- startlimiet (1 .36.90) was een makkelijke prooi en toevallig waren enkele sterke teams in drie verschillende series ingedeeld. Nauwelijks opgemerkt haastten vier Dolfijnzwemmers zich in de eerste serie naar een toptijd. Het gelegenheidskwartet, bestaande uit Melvin Bakker (24.49), Richard Blank (24.56), Kees Vervoorn (24.29) en Etienne Boukal (23.36) had met 1.36. 70 de recordprimeur.

In de tweede reeks stormde Rapido’82 op volle kracht naar een verbetering en liet 1.35.65 afdrukken. De mannen die hun verenigingsnaam eer aandeden waren Richard Granneman (23.76), Jan Koen Anthoni (24.10), Roy v.d.Veen (24.67) en Dennis Rijnbeek (23.36). Dit was een onverwachte verrassing!

Verrassende recordhouders van Rapido’82 (Haarlem) op de 4×50 vrij, ook al was het kortstondig: v.l.n.r. Dennis Rijnbeek, Jan Koen Anthoni, Richard Granneman en Roy van der Veen. 

In PSV-kringen wist men toen met welk gemiddelde gezwommen moest worden, want de Eindhovenaren waren favoriet. AZ&PC leidde na twee ronden, maar lanceerde zo de PSV-raket, die pas stopte bij de aantik van slotzwemmer Hoeymans. De eindtijd van 1.34.91 werd zo geboekstaafdals het derde ‘historische’ record op een heerlijke estafette. De PSV-trein denderde in de formatie Bram van Haandel (24.08), Fred Ketting (24.58), Pieter van den Hoogenband (23.37) en Tim Hoeymans (22.88) naar 1.34.91, opnieuw een Nederlands record.

Nog een detail op dit nummer: de drie recordploegen hadden elk een ‘veteraan’ in de gelederen. Kees Vervoorn (33) bij de Dolfijn, Fred Ketting (31) bij PSV en Jan Koen Anthoni (43) bij Rapido’82!

Ron Dekker (50 school en 100 wissel) en Wilco van den Akker (50 rug) kwalificeerden zich voor de EK Sprint 1993 in het Engelse Gateshead. Inge de Bruijn

In de 20-jarige historie van de NK Sprint waren er uitblinkers, die het tweedaagse evenement graag in hun repertoire opnamen.
Bastiaan Tamminga (18 titels op zijn specialiteiten 50 rug en 50 vlinder) en Hinkelien Schreuder (20 titels op 4 van de 5 specialiteiten, behalve de schoolslag)
Toen het toernooi niet meer paste in het Nederlandse idee van topzwemmen, was het niet meer zo belangrijk, vonden de nieuwe leiders aan de top. Er werd niet aan de zwemmers gevraagd, hoe zij erover dachten. Maar altijd is er een alternatief. Toen de ONK lange baan werden verplaatst en er in juni geen aansprekend toernooi weer was, stapte De Dolfijn in samenwerking met Speedo Nederland in dat ‘gat’ en kwam de Speedo Fast Water Meet met dezelfde onderdelen en een supersprint over twee manches van 25 meter vrije slag er voor in de plaats als seizoensafsluiting in het Sloterparkbad.

Bastiaan Tamminga, goed voor 18 sprint titels (7x 50 vlinder, 11x 50 rug). Hinkelien Schreuder behaalde 20 keer goud en was ook internationaal heel succesvol zoals de vijf titels bij de EK korte baan in Istanbul 2009.

Veranderingen maken zwemmen juist interessant en soms zijn afstanden van vroeger ineens weer populair. De vernieuwende ‘skins’ in de International Swimming League zijn het meest treffende voorbeeld.